Mae’r rhan fwyaf o wrtaith Nitrogen (N) yn cael ei wasgaru mewn systemau glaswelltir ar ffurf pelenni gyda pheiriant gwasgaru. Mae’r maetholion yn cael eu gwasgaru ar y ddaear cyn cael eu golchi i mewn i’r uwchbridd gan y glaw ac yna’n cael eu hamsugno gan system wreiddiau’r planhigion. Trwy ddefnyddio’r dull hwn, mae yna nifer o agweddau a allai effeithio ar ryddhau’r maetholion a’r mewnlifiad i’r borfa gan gynnwys, cywasgiad y pridd, draeniad, bio-actifedd, tymheredd y pridd, tywydd sych neu dywydd gwlyb.



Dull arall a chyflymach o gael nitrogen yn syth i mewn i’r borfa yw trwy ddail y planhigyn. Mae gan ddail fandyllau rhwng strwythurau’r celloedd sy’n galluogi’r maetholion i fynd i mewn iddynt. Mae arbrofion blaenorol wedi profi bod bwydo glaswellt (drwy’r dail) gyda gwrtaith yn uniongyrchol yn medru lleihau faint o nitrogen sydd ei angen ac yn lleihau colledion nitrogen trwy ddŵr ffo.



Nod y prosiect hwn, sy’n cynnwys pedair fferm, yw asesu i ba raddau mae defnyddio bwyd dail sy’n seiliedig ar asid wrea a hwmig yn medru lleihau’r angen am wasgaru gwrtaith N confensiynnol ar y borfa. Anelir at archwilio’r effeithiolrwydd o ddefnyddio bwyd dail ar systemau glasswelltir, sy’n fwy cyffredin mewn systemau garddwriaeth. Er mwyn iddo fod yn llwyddiannus, ni ddylid cyfaddawdu ar y safon a a faint o ddeunydd sych sydd yn y borfa, yn ogystal â’r cynnwys meillion.