Contexte

Funkcjonujemy na południowym Mazowszu (powiat lipski), gdzie nie mogliśmy sprzedawać produktów
w cenach pozwalających na pokrycie kosztów produkcji (sytuacja odnotowywana w przeciągu kilku lat; problem eskalujący zwłaszcza w przypadku owoców miękkich). Nie ma tu grup producenckich (jedna
z funkcjonujących w sąsiadującym województwie, z uwagi na problemy, nie była w kręgu naszego zainteresowania), rozpoznawalność miejsca pochodzenia produktów dla konsumenta jest zerowa. Brakuje koncepcji marki miejsca, mimo że jakość owoców i ich przetworów (w naszym przypadku – soków) jest wysoka, m.in. dzięki niskiemu poziomowi urbanizacji oraz długim tradycjom sadowniczym. Mając świadomość potencjału miejsca i asortymentu, postanowiliśmy rozszerzyć go i zaoferować w krótkim łańcuchu dostaw klientowi – bezpośrednio i pod wspólnym logo.

Mamy także potencjał ludzki oraz postrzegając szerzej – poszczególnych gospodarstw i podejmowanych
w ich ramach aktywności: doświadczenie w wytwarzaniu soków, włączenie do systemu certyfikacji, inicjowanie wydarzeń mających na celu skrócenie drogi między producentem a konsumentem, prowadzenie akcji informacyjnych, pozyskiwanie znaków (dwóch gospodarzy posiada prawo do znaku Sieci Dziedzictwa Kulinarnego Mazowsze; już pod wspólnym logo PÓL SMAKU sok, otrzymaliśmy Laur Marszałka Województwa Mazowieckiego).

Additional comments

Tak w naszym działaniu (z naciskiem na tworzenie sprawnego łańcucha krótkich dostaw), jak i działaniach dofinansowanych w kolejnej edycji (analiza listy przekazanego wsparcia) niezbędna jest przemyślana, długofalowa, konsekwentna kampania informacyjno – promocyjna, w której opracowaniu wezmą udział wszystkie strony zainteresowane: rządowa, wytwórców i odbiorców bezpośrednich, zachęcająca do zakupu bezpośrednio od gospodarzy. Na obecnym etapie, przy takich środkach finansowych, jakie posiadają poszczególne grupy, w tym kooperatywy, trudno jest edukować konsumenta w zakresie korzyści wynikających z takiej relacji sprzedażowej. Kluczowa w konstrukcji komunikatu jest cena – niższa, niż po włączeniu pośrednika. Problemem pozostaje logistyka i względnie wysoka rozpoznawalność już funkcjonujących platform sugerujących zakupy od rolnika, przy faktycznym zapośredniczeniu relacji. Dotychczasowe „kampanie” to działania akcyjne i niewystarczające (jak np. „Sobota dla Polski”; sama strategia „od pola do stołu” także powinna zyskać rangę kampanii, z uwagi na to, że po wstępnym przyciągnięciu zainteresowania, pojawia się teraz okazjonalnie w sferze publicznej, także w mediach).

Odnośnie przyszłych działań, dobrze byłoby uwzględnić możliwość przesunięć pomiędzy poszczególnymi pozycjami w określonym zakresie (np. 10- 15%). Pozwoliłoby to płynnie realizować składowe projektu, bez konieczności aneksowania umowy, a nadal przejrzyście i rozliczalnie.

Zdecydowanym ułatwieniem jest nowelizacja RHD, „uwalniająca” w pewnym zakresie sprzedaż. Wiele do życzenia pozostawiają jednak same konstrukty prawne, jakimi pozostają dostawy bezpośrednie, sprzedaż bezpośrednia i rolniczy handel detaliczny.